In Nederland kent het gesprek over de plint een paar invalshoeken. Eén hiervan, het ontstaan van een gezellige straat (gezellige wijk in dit geval) vanuit een min of meer toevallige historische samenloop van omstandigheden, bespraken we eerder. Dat was de ontwikkeling van de Jordaan, vooral na 1970. Een tweede invalshoek komt vanuit de stedenbouwkunde. Daar komen de namen van Jan Gehl en Jane Jacobs tevoorschijn (en laten we voor de volledigheid Allan Jacobs niet vergeten te noemen). Jane al wat eerder (begin 60-er jaren), Gehl wat later (na 2000). Zij houden vooral een pleidooi voor het creëren van 'public spaces': stel de ruimte (weer) beschikbaar aan fietsers en voetgangers. Want zij zijn de lieden die de plint leven geven. Jane Jacobs was Amerikaanse en kwam in het geweer tegen de stadsontwikkeling (wel, eigenlijk de suburbia, de buitenwijken die inmiddels tot buitensteden waren gegroeid) die het autoverkeer centraal stelde. First, there must be a clear demarcation between what is public space and what is private space. Public and private spaces cannot ooze into each other as they do typically in suburban settings or in projects. Jan Gehl is een Deen, die met name bezig was en is om de binnenstad terug te geven aan de gebruikers waar de (oude) binnenstad voor ontworpen was. Zowel Gehl als Jacobs gaat het om het terugdringen van het autoverkeer. De publieke ruimte moet weer ontmoetingsruimte worden, tussen bewoners en bezoekers. Hun beider horizon: een Betere Maatschappij. Een ambitie die wij bij veel stedenbouwkundigen en architecten tegenkomen. It is more and more important to make the cities inviting, so we can meet our fellow citizens face to face and experience directly through our senses. Public life in good quality public spaces is an important part of a democratic life and a full life. (Jan Gehl) Het derde aspect komt van een bijzonder praktische invulling: de herontwikkeling van de Haarlemmerdijk-Haarlemmerstraat in Amsterdam. Deze straat (vergeet de twee namen), een 17e eeuwse zeedijk en route richting Haarlem, langs de grachtengordel. was van oudsher een straat met winkels en wat licht vertier. In tegenstelling tot de Jordaan bleef de verpaupering hier voortwoekeren tot ver in de tachtiger jaren van de twintigste eeuw. Het was uiteindelijk aan één persoon te danken dat de straat tot wederopbloei kwam: winkelstraatmanager Nel de Jager. Mevrouw De Jager is de verpersoonlijking van de netwerker pur sang, die alle belanghebbende neuzen in één richting wist te krijgen. Zij wist wie die spelers waren, benaderde ze individueel en daarna tezamen. Het zijn:
All in all nogal een bizar ratjetoe. Iets historisch, iets ideologisch en iets pragmatisch.
Voor we verder gaan nog even terug naar de foto aan het begin van dit stukje. De Haarlemmerdijk zoals ze is eind 2015. Wat vindt u? Een geslaagde plint of een straat als alle andere?
0 Reacties
|
Hoofdstukken
Alles
Hoofdstukken1 Achtergrond 1
2 Achtergrond 2 3 Osdorpplein 4 Jan Evertsenstraat 5 Rijnstraat 6 Oostpoort 7 Kinkerstraat 8 Czaar Peterstraat 9 Beethovenstraat 10 Burg. de Vlugtlaan 11 Krom Boomssloot 12 Javastraat 13 Van der Pekstraat De auteursMario de Jonker |